Szacuje się, że w Polsce z chorobą Parkinsona boryka się 60-70 tys. osób. Schorzenie najczęściej atakuje osoby około 60. roku życia, choć niekiedy choroba dotyczy także ludzi młodszych. 11 kwietnia na całym świecie obchodzi się Dzień Osób z Chorobą Parkinsona.
Choroba Parkinsona jest jednym z najczęściej występujących schorzeń neurologicznych na świecie. W Polsce chorują na nią około 60-70 tys. osób, głównie po 60. roku życia. Eksperci jednoznacznie twierdzą, że z powodu starzenia się społeczeństwa liczba chorych będzie jednak systematycznie wzrastać.
11 kwietnia na całym świecie obchodzony jest Dzień Osób z Chorobą Parkinsona. Nie jest to data przypadkowa – 11 kwietnia 1755 r. urodził się bowiem angielski lekarz James Parkinson, który jako pierwszy opisał objawy schorzenia, nazwanego później jego nazwiskiem. Dzień ten został ustanowiony w 1992 r. przez Europejskie Stowarzyszenie Choroby Parkinsona w celu zwiększenia świadomości społeczeństw na temat choroby, stymulowania nowych metod leczenia, a także wsparcia pacjentów z chorobą Parkinsona i ich rodzin.
Choroba Parkinsona – objawy
Jak już wcześniej wspomniano, choroba Parkinsona dotyczy głównie osób około 60. roku życia. Jej bezpośrednią przyczyną anatomiczną jest zanik komórek istoty czarnej oraz spadek stężenia dopaminy. Jakie czynniki powodują te degradacje – do końca nie wiadomo. Przypuszcza się, że są to uwarunkowania genetyczne, czynniki toksyczne, stres oksydacyjny czy infekcje neurologiczne.
Zanik komórek istoty czarnej i spadek stężenia dopaminy dają bardzo charakterystyczne objawy. Zalicza się do nich:
-
- sztywność ciała (charakterystyczna przygarbiona sylwetka),
- drżenie spoczynkowe,
- spowolnienie ruchowe (np. chodzenie drobnymi kroczkami),
- problemy z utrzymaniem równowagi, częste upadki,
- zaburzenia mowy,
- ślinotoki,
- nadmierna potliwość,
- nietrzymanie moczu,
- pogorszenie pamięci,
- zaburzenia psychiczne (nadwrażliwość, wahania nastrojów).
W przypadku zaobserwowania tego typu objawów u bliskiego nam seniora należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza.
Czy chorobę Parkinsona można leczyć?
Życie z chorobą Parkinsona jest niezwykle trudne – zarówno dla samego seniora, który stopniowo traci samodzielność, jak i jego rodziny. Schorzenie to jest bowiem nieuleczalne, a odpowiednia terapia może jedynie spowalniać jego rozwój oraz łagodzić objawy. Kluczowa jest tu szybka diagnostyka – na im wcześniejszym etapie choroba Parkinsona zostanie rozpoznana, tym większa jest szansa, że senior przez dłuższy czas zachowa sprawność ruchową i będzie mógł samodzielnie funkcjonować w życiu codziennym. Do głównych elementów leczenia choroby Parkinsona zalicza się ciągłe podawanie odpowiednich środków farmakologicznych (np. poprzez specjalną pompę do cewnika umieszczonego w jelicie czy wlew podskórny, również przy pomocy specjalistycznej pompy) lub tzw. głęboka stymulacja mózgu (DBS). Polega ona na umieszczeniu w mózgu elektrod połączonych przewodem ze znajdującym się pod skórą klatki piersiowej stymulatorem. Jest to metoda znana, skuteczna i stosowana na całym świecie, również w Polsce. Niestety leczenie takie jest przeciwwskazane m.in. u osób po przebytych udarach.
Podsumowując – z chorobą Parkinsona, pomimo jej złożoności, można żyć, a to dzięki coraz nowocześniejszym metodom leczenia. Ważne jest jednak to, by została wykryta w jak najwcześniejszym stadium. Dlatego warto zwracać uwagę na zachowanie i samopoczucie seniorów z naszej rodziny i dbać o to, by wszelkie niepokojące objawy były jak najszybciej konsultowane z lekarzem.
